77. Thank God It's Friday

Paskudny tydzień. Paskudne 4 dni w L, podczas których jedyne co miałam ochotę to wpełznąć pod kołdrę i nigdy z pod niej nie wyjść. Nauka - na którą szkoda czasu, głupie rzeczy które mówię, i poczucie, że nie powinno mnie tam być. I ta absurdalna myśl by "myśleć pozytywnie". Że wystarczy posłuchać trochę durnowatej muzyki, wypić zieloną herbatę, pomalować paznokcie na sorbetowo-infantylny żółty kolor i kiedyś to się skończy. Wystarczy zacisnąć zęby i znowu będzie dobrze, i co z tego, że nie wyobrażam sobie siebie na egzaminach, że mdli mnie na myśl o ćwiczeniach, że po raz kolejny wpakowałam się w aferę po której stwierdzić mogę z czystym sumieniem, że niektórzy faceci powinni zostać wysterylizowani ....

Będzie dobrze.

***

Piątek w domu. 

I trochę się nudzę. I trochę mnie nosi. Gdzieś bym wyszła, z kimś się pośmiała, coś bym przeżyła. Coś by się zdarzyło.Takie emocjonalne zapychacze, których pewnie nie potrzebuje. 

Oglądam swoje seriale. Oglądam reklamy w telewizji. 

Co setną rzecz uznaje za : "rozkoszną", podobnie jak w życiu. Rozczula mnie chłopiec z twarzą pokrytą piegami który stoi na przejściu dla pieszych, i dziewczynka z kręconymi włosami w różowej sukience, i uśmiech kolegi - który pewnie nie zmienił się od kiedy on skończył pięć lat. 

J. tłumaczy się hormonami, ja spróbuje wpływem księżyca.